Tereny zadrzewione

[Tkacz Losu]

Drzewa tu i tam. Miejsce gdzie można poszukać lisa czy grzybów. Odpocząć także można ale i nabawić się guza.

[Nari Orecev]

Wysłuchała go - Spokojnie liczę się z tym, za łatwo by było gdybyśmy od razu trafili na odpowiednie miejsce - dla niej to nie był problem. Trochę nawet byłby nudno gdyby udało im się od razu być na miejscu. Sama z chęcią zobaczy się jakich miejscach był chłopak.
- Tylko najpierw się zastanów czy na pewno chcesz - nie chciała aby złe wspomnienia do niego wróciły. Zapewne przy takich poszukiwaniach na pewno się bez takowych nie obędzie.

[Takaro]

-Chce, jeśli będziesz przy mnie to chce- Powiedział bardziej stanowczo. Zdawał sobie sprawę, ze pewnie pewne miejsca aktywują to o czym on nie chce pamiętać. No ale jeśli będzie przy nim to da radę.

[Nari Orecev]

- Oczywiście, że będę - ona w końcu wpadła na ten pomysł. Nie zostawi go teraz czy u wyślę samego, znając go nie wie czy dałby radę wrócić.
- Przecież samego bym Cię nie puściła. Kto by Cię bronił jakby mnie zabrakło? - nie zawsze to on jest ochroniarzem. Czasem bywa tak, że to on potrzebuje stać zza jej placami.

[Takaro]

-Chyba chciałaś powiedzieć, kto będzie ciebie bronił jakby mnie nie było- On przecież daje sobie wyśmienicie rade! Jest silny i w ogóle! Jest facetem, a ona? Mała słaba kobietka. No potrzebuje ochorny.

[Nari Orecev]

Wyciągnęła palec w stronę Takaro kiwając nim na boki - Nie, nie, nie mój drogi - on nie zawsze jest w stanie sam siebie obronić. W tym momencie wkracza dziewczyna aby mu pomóc.
- Już nie mów, że Ci się nie przydaje - nadymała policzki niczym rozdymka. Jak on może ją tak nisko cenić, na prawdę jest aż tak nic nie warta?

[Takaro]

-Nie mówię tak- Pokręcił lekko głowa. No bo nie powiedział, nie? Tak mu się wydaje.
-no to teraz tego no, powiedz co obiecałaś jak dotrę do ciebie- no dotarł. Nie doceniła go i dał rade. Tyle u niej mieszka i nie wiedziała takich rzeczy, ha!

[Nari Orecev]

- Nie? A tak to brzmiało, że jestem bezsilną osobą która wiecznie czeka aż ktoś ją obroni - tak się poczuła.
Szlag! Nie zapomniał o tym, skrzywiła się przyjmując zaraz normalny wyraz twarzy. Wzięła głęboki oddech powoli wypuszczając powietrze - Lecę na Ciebie - powiedziała tak cicho że sama ledwo usłyszała odwracając twarz od chłopaka. Powiedziała? Powiedziała więc sprawa załatwiona.

[Takaro]

-Bezsilna? nie wirze a chciałbym czasem no obronić- No i pokazać swoją męskość w takiej formie.
-Co?- Powiedział patrząc na nią. No ciszej nie mogła tego powiedzieć.
-Mówiłaś coś czy brałaś tylko powietrze?- Zagaił patrząc się na nią.

[Nari Orecev]

Powróciła spojrzeniem do chłopaka - A nie broniłeś? - tyle raz się zarzekał, że ją bronił a teraz co? Jaja sobie robi?
Uśmiechnęła się słodko - Tak mówiłam, powiedziałam co chciałeś usłyszeć - nie mówił jak głośno to ma być. Więc wzięła to jako dotrzymanie obietnicy.

[Takaro]

-Niby- No tak niby. No ale no. Westchnął i przeciągnął się wstając.
-Dobra coś tam usłyszałem- Coś tam było ale no, nie postarała się zbytnio.
-Ale widzisz, miałem racje- Tak czuł pewną satysfakcje z tego powodu.