Sala jadalna

[Tkacz Losu]

Duże pomieszczenie ze stołami i krzesłami. Za barem stoi wilkołak, Sylvan Vulkodlak. Przyjmuje zamówienia jak i rezerwacje noclegów. Posiłki nie są pierwszej klasy ale za te niedużą, kwotę jaką tutaj się płaci, są bardzo porządne.
Można tutaj skosztować domowej roboty mocniejszych trunków jak i za odpowiednią zapłatę spędzić ciekawie noc z kurtyzaną.

Płaci się tutaj za łóżko, nie cały pokój. Można więc nie wiedzieć, a dzielić pokój z kimś.

[Sylvan Vulkodlak]

W sumie to może, czemu niby nie?
-Jasne-Nim usiadł, przyniósł cos dla siebie. Usiadł obok kobiety-Jakieś plany?- Zapytał spokojnie zajadając to co tam kucharzek zrobił. On oprócz pracy no nie miał. Przynajmniej jeszcze nie rozmyślał nad nimi.

[Erin Wyrm]

Plany? Zastanowiła się chwilę.
- Jaki mamy dzień tygodnia? - Chyba się trochę zakręciła ostatnio. No ale tak bywało, jak zajmowała się grzebaniem w mechanizmach albo eliksirami. Czasami zupełnie traciła poczucie czasu, co było dość zabawne, bo gdy trzeba było coś odstawić na określony czas, warzyć co do sekundy, w odpowiednim momencie zbierać zioła, naświetlać eliksiry, nagrzewać materiały... Miała w głowie hiperdokladny zegarek. A teraz nie wiedziała jaki mają dzień. Przez to nie była pewna czy ma w planach coś poza ogólnymi codziennymi zajęciami.

[Sylvan Vulkodlak]

-Em...- Żeby to on wiedział. Zamyślił się biorąc kęs- Chyba piątek?- Nie był pewny swoich słów. Trochę niezręcznie zaśmiał się i podrapał po tej łepetynie.
-Tak jakby no przy tobie tracę trochę łeb i czas- Nie że w złym znaczeniu czy coś. Cieszył się, że jest obok niego i w ogóle.

[Erin Wyrm]

Zaśmiała się dźwięcznie między kęsami. No to mieli problem.
- W takim razie nie mam pojęcia. - No by się przydało dowiedzieć. Ale teraz nie było to aż tak istotne. Była w przyjemnym towarzystwie, miała smaczne śniadanie i to na te chwilę jej wystarczało.
- Może wpadnę do biblioteki. - Miała się zorientować co do pracy. Nadal się zastanawiała, ale takie urozmaicenie jej czasu mogło być ciekawe.

[Sylvan Vulkodlak]

-Taki promień uśmiechu jest dla mnie kojące- Coś pokręcił? E tam.
-Biblioteka? -Aż lekko przekrzywił głowę słysząc tę nazwę. Kiedy to on sotni raz korzystał z takiego miejsca. Hehmm... No nie pamiętał sam już.
-Czego szukasZ?- W końcu nie widział innej rzeczy jak szukanie jakieś książki czy coś.

[Erin Wyrm]

Spojrzała na niego zdziwiona. No chyba zrozumiała, ale była zaskoczona. W każdym razie te słowa wywołały u niej uśmiech.
- No biblioteka. - Dla niej to nic dziwnego. To miejsce kiedyś było dla niej niemal jak dom, w sumie to nawet tam sypiała. Miała nadzieję, że w tej bibliotece też znajdują się takie zakurzone, ukryte zakamarki.
- Nic bardzo konkretnego. I może pracy. - Była wyjątkowo wesoła. Naprawdę podoba jej się ten pomysł.

[Sylvan Vulkodlak]

Zaśmiał się.
-Pracę?- Tyle informacji w tak krótkim czasie... Nie wiedział, ze szuka pracy. Sam nie mógłby niczego zaoferować. W końcu praca w tawernie to raczej praca poniżej jej standardów ale no. Skończył jeść i aż popił wodą sobie jedzenie.
-Zaskakujesz mnie- No było to stwierdzenie. Wstał aby obejść ją i objąć od tyłu w pasie. Zamruczał i złożył na jej karczku z dwa pocałunki.

[Erin Wyrm]

Pokiwała głową przełykając kęs. Odezwała się dopiero gdy już miała puste usta.
- Ano, niby nie ma takiej potrzeby, ale miło coś robić. Z resztą to zawsze dodatkowy powód by tam przesiadywać. - Wyszczerzyła się. Syl chyba znał jej zamiłowanie do książek, często można było ją zobaczyć z jakimś woluminem, nawet tu w tawernie. Hałas zupełnie nie przeszkadzał jej w czytaniu.
- Naprawdę? Z jakiego powodu? - Dlatego, że szuka pracy? Nie bardzo rozumiała. Czując pocałunki, przechyliła głowę, sprawiając, że włosy opadły na jedną stronę i odsłoniły zupełnie kark.

[Sylvan Vulkodlak]

-No tak..- W końcu ma dużo czasu wolnego i może tam czytać wiele książek, bardzo wiele. No i praca to zawsze coś.
-Może to głupie ale no po prostu no- Nie umiał tego określić w słowa. Może skoro nie umie to nie powinien się odzywać... No ale się nie odsuwał od niej. Złożył jeszcze kilka buziaków na jej karczku. Wpadł mu do głowy pomysł, głupio jak wszystkie ale musi pomyśleć czy zapytać jej

[Erin Wyrm]

Zaśmiała się krótko, ale serdecznie. Odpowiedź była dziwna, ale chyba rozumiała o co chodziło. Nie zawsze zaskakuje nas coś konkretnego, czy coś z konkretnego powodu, ale tak jakoś.
- W porządku. - Gdy skończył ją całować po karku, wykręciła się na siedzeniu i pocałowała go. Nie wiedziała co chodzi mu po głowie, ale pytać mógł o wszystko. Z resztą chyba mu to mówiła, nie?
Nie było klientów, ale to dobrze. Miał jeszcze trochę luzu. Było w sumie bardzo wcześnie, nic dziwnego, że ruchu nie było. Tu raczej ożywało wszystko po południu.