Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

Weszła do środka nadal się nie odzywając. Ściągnęła buty odkładając na miejsce idąc na górę. Ściągnęła ciuchy, poszła do łazienki się umyć, wzięła dłuższy relaksujący prysznic. Owinęła się w ręcznik wchodząc do pokoju, wzięła koszulkę skradzioną Takaro. Wciągnęła na siebie kładąc się na łóżku, sięgnęła po dawnego wroga chłopaka. Dużą i długą poduszkę przytulając się do niej, zarzuciła też nogę na nią.

[Takaro]

Spojrzał się za nia. Kiedy sie ogarnęła, sam poszedł sie umyć. No i znowu tuliła to cholerstwo. Nie będzie jej go dzisiaj wyrywać. No nie będzie dzisiaj chamem. Jest miły.
W spodenkach położył sie obok niej i bez słowa ją no. Objął ręką.

[Nari Orecev]

Dziewczyna uniosła się lekko naciągając na nich kołdrę, wróciła do przytulania poduszki. Przymknęła oczy, nie zrzuciła z siebie ręki chłopaka. Dość szybko zasnęła, nie wiedziała kiedy w nocy spadł jej poduszka przez co zaczęła się wiercić. Obróciła się w stronę Takaro przyciągana przez ciepło jakie od niego biło. Wtuliła się w niego jak w pluszaka.

[Takaro]

No mu nic nie przeszkadzało. Dał jej buziaka, bo no. Ona i tka śpi. Zasnął parę godzin później. Musiał wiele rzeczy przemyśleć. No w miarach swoich zdolności.

[Nari Orecev]

Spało się dobrze przez co ciężko było wstać, budzik dzwonił a Nari nakryła głowę kołdrą. Dźwięk był mniej nieznośny niż wcześniej ale jednak dalej drażnił uszy. Nie zorientowała się, że zamiast być wtuloną w poduszkę jest przytulona do chłopaka. Schowała się całkiem pod pościel wydając dźwięk niezadowolenia. Za szybko jak dla niej minął ten czas.

[Takaro]

Spało mu się dobrze i kiedy wstał ta była ukryta pod pościelą. nie uciekła mu. Cieszył się, tak wewnętrznie, bo mina musi byc no męska nie?
-To tego, no- Zaczął aby no dać znać, ze sie obudził- tego, dzień dobry, kurwa no- Przywitał sie z kobieta.

[Nari Orecev]

Dźwięk budzika dokuczał strasznie ale nic nie zrobiła aby go wyłączyć. Nie chciała słuchać tego dzwonienia tak samo jak wychodzić spod kołdry - Ta, ta dzień dobry. A teraz wyłącz to dziadostwo - musiała przyznać, że ostatnimi czasy rozleniwiła się tak, że rzadko wstawała od razu wraz z przeklętą maszyną. Wtulała się bardziej próbując jakoś zagłuszyć ten irytujący dzwonek. Naciągnęła pościel jeszcze bardziej zabierając ją z nóg, swoje podciągnęła żeby nie zmarzły.

[Takaro]

On podciągnął się i wyłączył budzik.
Spoglądał na nią i chciałby ją pogłaskać ale powstrzymał się.
-Skoro nie jesteśmy razem, to czym śpimy razem?- Zapytał się kobiety, bo to tez go trochę myliło.

[Nari Orecev]

Zdziwiła się, że poduszka zaczęła się przesuwać a kiedy dźwięk ucichł zaczęła dokładnie badać to do czego się tuliła. A później to pytanie, westchnęła. Opatuliła całą głowę kołdrą, że było jej widać tylko lekko zaczerwienioną twarz po przebywaniu pod nią. Położyła dłoń na tors a na nią głowę - Mówiłam Ci, że możemy spać osobno ale za każdym razem jak szłam na dół złaziłeś za mną. Więc przestałam nie widząc sensu jak i tak za mną pójdziesz - czy on musiał zacząć przebudzenie od takich pytań? Schowała się z powrotem po pościel zaczynając pełzać po łóżku. Tak, szukała poduszki a jak się domyśliła że mogła spać przewierciła się na brzeg łóżka niczym kret lekko uchylając kołdrę i wciągając pod nią poduszkę - Wybacz, że pomyliłam Cię z nią. Postaram się więcej tego nie robić - kiedy całość przytulanki była przy niej wkleiła się w nią.

[Takaro]

-A ja ci mówiłem, ze chce byc z tobą- No i to wiele razy. Dlaczego nigdy nie wzięła tego na poważnie. Nie przeszło to jej przez myśl?
-Ja będę spał na dole- Stwierdził, będzie miał przy okazji oko na drzwi aby nikt sie nie włamał czy coś takiego. Wstał i zabrał się za ubieranie.