Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Nari Orecev]

Zamknęła oczy biorąc głębszy oddech starając się odgonić gule w gardle - Na pewno gdyby to było w innych okolicznościach na pewno byłabym szczęśliwa i to bardzo, że tak dobrze sobie radzisz i się starasz - nie będzie się usprawiedliwiać. Nie dzisiaj.
- Nie tylko jest wina po Twojej stronie ale mojej też. Ty nie rozumiałeś co zrobiłeś choć Ci powiedziałam a ja nie chciałam dopuścić do siebie innych myśli jak tych że mnie chcesz tylko w wygodnych dla Ciebie momentach - zapewne wmówiła to sobie bo ten nie jest na tyle bystry aby wpaść na to. Fakt, zabolało ją to że myślał o niej tylko w taki sposób że chciała go zbałamucić. To chyba ukuło ją najbardziej. Dlatego teraz czuła do niego lekki wstręt, mniejszy niż wcześniej ale jeszcze gdzieś został.
Wyciągnęła do niego rękę - Umówmy się, że teraz będziemy mówili sobie wszystko wprost aby nie było takich niedomówień jak te. Zgoda? - czekała na reakcję.

[Takaro]

No słuchał co ma mu do powiedzenia.
-Staram się i postaram się- obiecać nie może ale no będzie starał się bardziej. Nie chciał aby ta czuła się zawiedziona czy coś takiego. Jest facetem, męskim. Z problemami ze sobą ale jednak. Nawet umie zrobić wianek!

[Nari Orecev]

Skinęła głową - To chodź już spać, jutro trzeba wcześnie wstać - powiedziała łapiąc go za rękę. Pociągnęła Takaro do siebie przełamując się do tulenia, po tym wszystkim zaprowadziła chłopaka na górę. Puściła go przed położeniem się do łóżka, byłam zmęczona ale w domu wszystko było porobione. Przez pewien czas wpatrywała się w sufit.

[Takaro]

Przytulił ją, miłe to to. Poszedł z nią na górę. To były dziwne dni. Nie wiedział jak to będzie. No ale liczył, że jakoś na pewno. Przeciążony wszystkim zasnął bardzo szybko. Kosztowało go to wszystko dużo sił.

[Nari Orecev]

Przekręciła głowę sprawdzając czy chłopak już śpi. Tak było. Ponownie przeniosła wzrok na sufit przecierając dłońmi twarz. Chciała nie myśleć i szybko zasnąć. Nic z tego przeleżała w łóżku pół nocy nim zasnęła. Wstała rano przed budzikiem, który wyłączyła aby nie obudził Takaro. Zwinnie zeszła z łóżka idąc do łazienki, obmyła twarz z wymalowanym zmęczeniem na twarzy. Nie zwlekając zeszła na dół robiąc śniadanie.

[Takaro]

Był wymęczony nie tylko nie spaniem ale i tym co sie działo wczoraj. Wstał później niż kobieta. Słyszał ją w łazience. Podniósł się z łóżka i zszedł na dół. W czasie kiedy ona będzie sie ogarniać, ten zrobi wodę an kawę. Z cała pewnością poprawi to jej humor. w końcu kawa z rana to jest obowiązek.

[Nari Orecev]

Kiedy zeszła na dół nie spodziewała się tego, że chłopak się już obudził a co dopiero, że zabrał się za robienie kawy. Uśmiechnęła się samoistnie czując przyjemną woń najlepszego napoju jaki mógł wymyślić człowiek - Hej - powiedziała wesoło. Zabrała się za przyrządzanie śniadania, nic specjalnego. Zrobiła kanapki z różnymi dodatkami - A zapomniałam Ci podziękować za zrobienie zakupów. Dziękuję - powiedziała kończąc przygotowywać jedzenie. Ona nie miała do tego głowy ostatnio.

[Takaro]

Postawił kubki i posłał jej lekki uśmiech.
-Spoko- no ale czuł dumę. Zrobił te zakupy sam! Bez pomocy i no nakazu. Dał jakoś radę. No sam poszedł się ogarnąć. Szybki prysznic i hej. Ubrany wrócił na dół i zabrał się za jedzonko.
-Dobre- pochwalił kobietę.

[Nari Orecev]

Wzruszyła ramionami, nie spodziewała się jakieś większej reakcji. Sama czekała na kawę nim zaczęła jeść, musiała najpierw upić kilka łyków nim zabrała się za śniadanie. W czasie konsumpcji sprzątała to co nabrudziła - Cieszę się i smacznego - powiedziała spokojnie dokańczając swoją porcję jedzenia. Nie potrzebowała dużo aby się najeść.
Po śniadaniu zaczęła szykować się do pracy.

[Takaro]

Jak zjadł to zabrał się za ogarnianie po sobie. Przeciągnął się i spojrzał na kobietę.
-Dzisiaj też do późna jesteś w pracy?- Zapytał patrząc się na nią. Pewnie tak. Ostatnio jakoś tak dłużej bywała i bardziej taka zmęczona wracała.