Dom Nari i Mortena

[Tkacz Losu]

Niewielki dom.
Pierwsze co wita gości to mały przedpokój z wieszakiem i szafką na buty. Kawałek dalej na całej dolnej powierzchni umiejscowiona została kuchnia z całym umeblowaniem, która jest połączona od razu salonem/jadalnią. Mieści się w niej stół, 4 krzesła i kanapa.
Na pierwszym piętrze zaraz koło schodów są dwie pary drzwi, po lewej wchodzi się do Mortena a po prawej do Nari. Oba pomieszczenia są tak samo umeblowane i tej samej wielkości. Łóżko, szafa, biurko, krzesło i szafeczka nocna. Na wprost schodów idą kawałek dalej znajduje się niewielka łazienka z prysznicem, toaletą i umywalką.

[Takaro]

Spojrzał na nią i jej twarz- Wszystko w porządku?- Zapytał widząc, ze kolor jest bardziej żywy.
-Dzisiaj jesteś pełna energii- Nie miał nic rpzeciwko! Ale taka energiczna i żywa to nie jakoś coś co jest często. Oparł dłonie trochę z tyłu pleców.

[Nari Orecev]

- Oczywiście, dlaczego miałby być inaczej? - przecież mu nie powie dlaczego skakała po łóżku. Sama tego nie wiedziała, zrobiła to pod nadpływam chwili.
Przekrzywiła głowę w bok - A to źle? - czekała na odpowiedź - Z resztą nie zrozumiesz jeśli sam nie spróbujesz - wstała z łóżka idąc do chłopaka. Stanęła za nim pchając go w stronę spania, ciężko było ale jakoś dała radę - No dalej spróbuj - stanęła z boku Takaro wskazując ręką na posłanie.

[Takaro]

No nie rozumiał co co jej chodzie.
-Nie wiem- no nie miał nic przeciwko no- Ale co spróbuje?- no nie łapał przesłania. Dał sie powalić i no leżał. No ale nie raz leżał. O co jej chodzi. Patrzył na nią pytająco.

[Nari Orecev]

- Jak to o co? żebyś poskakał na łóżku - zrobiła wielkie oczy domyślając się, że mógł nic nie widzieć. Zamknęła oczy zaczynając się śmiać, sama siebie sprzedała. Weszła na łóżku łapiąc za ręce Takaro - Wstawaj - próbowała go podnieść. A kiedy ten sam się nad nią zlitował i pomógł jej podnosząc się. Skoczyła raz, później drugi wybijając się na miękkim materacu do góry - No dalej! - zawiała śmiejąc się.

[Takaro]

-Jak to skakać po łóżku?- No patrzył na nią ciągle jakoś tak dziwnie. No kto skacze po łóżku?- Ale dlaczego- No po co robić coś takiego? Wstał ale ciągle nie rozumiał sensu takiego czegoś. Patrzył jak ta skacze próbując zrozumieć po co to?

[Nari Orecev]

- Normalnie - dalej próbowała podnieść chłopaka aby stanął na łóżku.
- Jak zaczniesz skakać to zobaczysz - skoczyła raz - Dla zabawy - skoczyła drugi raz aby podbić Takaro. Dla niej to był dobry pomysł aby miał nieco inne doświadczenie. Nie miął normalnego dzieciństwa to nie rozumie dlaczego to jest takie fajnie. Logika w tym momencie nie jest potrzebna.

[Takaro]

No i stanął na tym łóżku. Było to jednak dziwne. No nie rozumiał co w tym może być takie fajne. No ale zachęcony skoczył z trzy razy. Nie rozumiał jednak co w tym jest takiego co ja tak bawi. Próbował to zrozumieć.

[Nari Orecev]

Ona skakała w najlepsze śmiejąc się a widząc jego konsternację klepnął go w ramię - Przestań próbować to zrozumieć tylko się baw - podskoczyła robiąc pełny obrót. Dzisiaj miała dobry humor zapominając o ich niedawnym nieporozumieniu. Nie miała ochoty myśleć o czymś tak nieprzyjemnym.
Skakała bawiąc się świetnie.