Ulica główna

[Tkacz Losu]

Łączy dzielnice z innymi częściami miasta. W dzień przestronna, w nocy dobrze oświetlona.

[Takaro]

-Znowu zakupy- Nie no ona chce go tym wymęczyć na bank. Skrzywił się i westchnął mocniej. No ale robił co chciała i przymierzył. Nawet wstał i przeszedł się i wydawały mu się w porządku. Nie znał się ale nic nie cisnęło go czy cos.
-wydaje sie oke- Rzucił w końcu aby kobieta wiedział co i jak.

[Nari Orecev]

- Tak wiem też cierpię z tego powodu - nie pozostawił jej żadnych złudzeń, że mu się to nie podoba z resztą jej też nie ale kupią i będzie z głowy.
Przyglądała się jak chodzi - Na pewno? - wstała i podeszła sprawdzając odległość palców od końcówki buta. Były w porządku i jeśli chłopak nie miał większych zastrzeżeń, wzięła tą parę i poczekała aż przymierzy kolejną. Jeśli i tamta była dobra, kupiła obie i po wyjściu ze sklepu kazała mu założyć nowe sportowe buty a jego stare od razu wyrzucili do śmietnika. Nie ma co nosić zbędnego balastu, drugą parę może nosić pod pachą. W końcu silny jest, zaśmiała się w duchu.
- No to w drogę - powiedziała kiedy mieli już chyba wszystko załatwione.

[Takaro]

-No ta- No i ruszył za nią. Trzymał drugi komplet obuwia.
-Gdzie idziemy?- Zapytał się jej, nie wiedząc co ta może mieć w swoich planach. Nie musi się z nim dzielić ale i tak zapytał. No i jest miły, niech to ruda docenia, od co.

[Nari Orecev]

Jak wszystko było okey z butami to szybko załatwili zakupy i mogli iść dalej.
- Do parku - powiedziała dalej truchtając przez uliczki dzielnicy nieludzi. Na wieczorny jogging nie jest za późno a po za tym zaplanowała coś jeszcze. Stwierdziła, że pójdą na skróty niech chłopak zacznie poznawać miasto nie tylko od głównych dróg. W oddali zaczęła dostrzegać ogrodzenie od praku.

2xzt

[Erin Wyrm]

Nie odczuła tego jako ponaglenie. Po prostu mu zależało, a i ona powinna rozprostować kości. Wyprawa pokazała, że choć jest wprawiona, treningu nigdy zbyt wiele.
- Umówmy się więc na weekend. Muszę w końcu pojawić się w robocie. - Ciekawe czy Khali już też wrócił.
- Myślisz, że trzeba jakoś specjalnie wcześniej zarezerwować dla nas miejsce? - Nie orientowała się w sprawach arenowych. Ostatnio w ogóle mało się tam działo, a i oglądanie tego nie było najbardziej cenioną przez Rudą rozrywką.

[Sylvan Vulkodlak]

-No tak.. praca- Zaśmiał sie i dał jej całusa w policzek. Zapomniał o tym ważnym elemencie. No małym ale jednak dość ważnym.
-Nie orientuje sie w tej sprawie- No niestety ale może Fenrir wie?- Mogę się dowiedzieć i przekazać ci to potem, co o tym myślisz?- Zaproponował jej taka opcję. W końcu nie ma daleko to może podpytać się o to jak nie przyjaciela to w samym biurze. W końcu zaczął opuszczać tawernę.

[Erin Wyrm]

No praca. W teorii jej nie potrzebowała, coś tam i tak dorabiała na eliksirach na lewo, ale chciała się czymś zająć. Była już wystarczająco aspołeczna i choć nie koniecznie przeszkadzał jej ten fakt, zdawała sobie sprawę, że kiedyś może jej się przydać kilka kontaktów w mieście. Trzeba w końcu zacząć wychodzić do ludzi.
- W porządku. - Uśmiechnęła się, unosząc głowę, by móc na niego spojrzeć. Po chwili przechyliła ją, na moment bez przerywania marszu przytulając skroń do ramienia Syla.

[Sylvan Vulkodlak]

On już zadba o to aby kobieta nie musiała się niczym martwić, tym bardziej takimi drobnostkami. Chciałby jej dać gwiazdę z nieba jakby mógł. No ale na razie wystarczy to co może. Czując jej głowę na swym ramieniu, objął ją wolną ręką w pasie i przysunął do siebie bokiem. Mogli iść razem. Cieszyła go jej obecność. Miał ciągle pewne obawy ale może nie potrzebnie?
-A powiedz, jak ci się pracuje?- Chciał aby kobieta coś poopowiadała, jeśli będzie chciała. Wilkołak chciał znać jej zdanie i samopoczucie.

[Erin Wyrm]

Pozwoliła się przysunąć i trochę uniósła głowę, bo jednak nie była to najwygodniejsza pozycja na dłuższą metę. Objęła go z tyłu ręką, choć to może zbyt wiele powiedziane, bo zdecydowanie kończynę miała zbyt krótką. Wetknęła więc palec za jego pasek, by nie musieć ciągle trzymać ręki sztywno.
Prychnęła rozbawiona na pytanie Syla i pokręciła głową. Nawet ona nie mogła uwierzyć w to jak rozwinęła się historia z jej pracą.
- Nie wiem. Nim zaczęłam, wypadła wyprawa i musiałam przesunąć rozpoczęcie pracy na ostatnią chwilę. - Tak naprawdę jutro dopiero pierwszy raz się tam pojawi.

[Sylvan Vulkodlak]

-No tak- Wyprawa, zapomniał o niej. Z drugiej strony to mogło być trochę dziwne, że mógł zapomnieć o takim wydarzeniu. Na szczęście jego ukochana wróciła w całości.
-Ale jak widać nie był to problem- No inaczej zwolniono by ją, a tak ciągle pracuje- A co się takiego działo na tej wyprawie?- On sam nie brał udziału w niczym takim od lat. Czy to dobrze? Nie umiał teraz określić.