Tereny zadrzewione

[Tkacz Losu]

Drzewa tu i tam. Miejsce gdzie można poszukać lisa czy grzybów. Odpocząć także można ale i nabawić się guza.

[Nari Orecev]

Dziewczyna czekała na chłopaka świecie myśląc, że wpadnie w każdą pułapkę. Nie spodziewała się, że użyje daru patrona, ba! Że ją zna!
Na pewno w jakąś wpadnie, na pewno te przy niej bo jedyne aby się do niej dostać to od góry. Czyli musiałby wspiąć się na drzewo i zeskoczyć po drugiej stronie lądując koło niej.
Humor miała świetny dając sobie nawet rękę uciąć, że udowodni mu że nie jest taki zajebisty jak uważa.

[Takaro]

No był skupiony. Trochę trudno, bo jednak miał energię ale wyczuł dziwne miejsce. Nie miał pewności czy to tam moze sie kobieta skrywać. Użyje do tego nos. Jeszcze zapamiętać położenie tych dziwnych .. no tego dziwnego co tam w drodze do niej jest. Ruszył w jej stronę omijając to co uznawał w tym co widział, za dziwne lub podejrzane. Kierował sie do pewnego miejsca, gdzie sądził, ze moze się skrywać kobieta.
-Mam cię- rzekł ale no... mimo uniknięcia wszystkiego wcześniej tutaj to nie ogarnął. Za bardzo był podekscytowany i no. Wpadł w pułapkę przed nią.

[Nari Orecev]

Była odwrócona tylko do chłopaka ale słysząc go tak blisko siebie i bez żadnych przekleństw po drodze. Była w szoku. Oczy on po prostu przez nie przeszedł całkowicie nic nie czując? Wyjrzała zza niego sprawdzając drogę ale nie widziała aby coś było naruszone. A pułapka przed nią go spętała i tylko tyle?
Zawiodła się na swoich umiejętnościach ale co ją bardziej nurtowało to, jak? Kucnęła przed nim - Jak udało Ci się tak szybko do mnie dotrzeć i to nie wchodząc w pułapki? - ona się pyta jak?

[Takaro]

No spętanie nie było fajne i próbował się wyrwać z niego, bo nie wiedział co to jest i no. Używał siły bo jest do takich rozwiązań przyzwyczajony.
-Uwolnij mnie z tego- Rzucił bo nie czuł sie ko fortowo w takiej sytuacji.
-Użyłem nosa i tego tej no.. Takiej to zdolności co mam od patrona- Powiedział, bo to jakoś tak szło z tym.

[Nari Orecev]

Sama sobie strzeliła w kołano dowiadując się tego - Żartujesz? - odpytała. Przysunęła się bliżej chłopaka - Nie ruszaj się tyle, im bardziej się wiercisz tym bardziej się zaciska. Siłą tego nie rozwiążesz - rozmontowała wszystkie pułapki dookoła nie chcąc w nie wpaść a na koniec zabrała się za tą od chłopaka. Była rozczarowana ale jednak też pozytywnie zaskoczona, że użył mózgu.
- Powiedz mi jak na to wpadłeś? - usiadła na trawie pod drzewem.

[Takaro]

-Nie- nie żartował i no zrobił jak mówiła. No rozluźnił sie i nie szarpał. Grzecznie czekając na to aż ona mu pomoże.
-Na statku czasem używałem ale tak do szukania to ten biały dupek, no nakłonił mnie jak cię szukaliśmy- Przyznał chociaż nie lubił gadać o tym typie. Najchętniej by go no zajebał.

[Nari Orecev]

Czyli jednak on coś zapamiętuje! Szok i niedowierzanie! Zmrużyła oczy - Jaki biały dupek? - ten typ spod ciemnej gwizdy był ostatnią osobą o której myślała. Teraz jej myśli krążyły wokół przebłysku Takaro i swoim niepowodzeniu.
- Sam się uczyłeś tej umiejętności? - zapytała spoglądając na blondyna.

[Takaro]

-Ten no u którego byliśmy co cię zna- Nie pamiętał jego imienia, no. Zadaje trudne pytania.
-Nauczyłem sie jej zanim mnie zabrali- Tak, nauczył się tego w domu. Była to jedna z nielicznych rzeczy jakie się tam nauczył. Potrafił coś więcej niż tylko bić po mordzie ale nie musiał się nigdy z tym afiszować, a ona nie pytała.

[Nari Orecev]

Teraz już wiedziała o kogo jej chodziło, powinna oto go wcześniej zapytać. A może pytałan ale zapomniała?
Jeszcze w domu - A coś jeszcze pamiętasz z domu? - ona ma kilka wspomnień. Choć w porównaniu z nim mało istotne. Dla niego to na pewno muszą być cenne pamiątki dzieciństwa.

[Takaro]

-W sensie?- Nie wiedział czy chodzi o to co umie czy ogólnie- Tam nauczyłem sie zmieniać i otwierać takie przejścia miedzy miejscami ale nie wolno mi było tego potem używać- Za jakąkolwiek myśl o użyciu dostał by ostrą karę. Zresztą zmieniać tez nie wolno było mu się.
-A ogólnie to...- Zamyślił się- Prawie nic- Przyznał, moze kiedyś pamiętał ale z czasem skutecznie mu wszystko wybijano z głowy nawet tak cenne chwile aby to nie próbował nabierać dzięki nim energii do prób ucieczki.
-Zapach mamy- Wyrzucił z siebie- Taki świeży jakby obranego ogórka ziemnego i kwiatów polnych i poranku- może dziwny miks- I głos taty, mocny ale taki ciepły- A moze to już sobie sam wymyślał i to nie były jego wspominanie? Z siostra miał mało wspomnień, była młodsza i bawił sie ale nic konkretnego nie pamiętał.